Φίλτρα για Εξασθενές Χρώμιο

Το χρώμιο είναι ένα μεταλλικό στοιχείο, άοσμο, αργυρόλευκο, σκληρό με υψηλό σημείο τήξης.cr2

Ανακαλύφθηκε το 1797 από τον Γάλλο Louis Nikolas Vauquelin και ονομάστηκε chromium από την ελληνική λέξη «χρώμα», επειδή όλες οι ενώσεις του έχουν έντονο χρώμα και χρησιμοποιούνται κυρίως ως βαφές.

Το συναντάμε σε πολλές διαφορετικές μορφές. Oι κυριότερες όμως είναι: 
Το μεταλλικό χρώμιο: Χρησιμοποιείται στη μεταλλουργία κυρίως για την παρασκευή του ανοξείδωτου χάλυβα, αλλά και κραμάτων σιδήρου, αργιλίου κλπ. 
Το τρισθενές χρώμιο ή Cr (III): Συναντάται στη φύση ως ορυκτό (σιδηροχρωμίτης) και είναι ένα βασικό διατροφικό ιχνοστοιχείο που ενεργοποιεί την ινσουλίνη. 
Το εξασθενές χρώμιο ή Cr (VI): Είναι μια ένωση του χρωμίου ιδιαίτερα τοξική και καρκινογόνος. Το εξασθενές χρώμιο θεωρείται τοξικό, ακόμα και σε ελάχιστες ποσότητες. Δεν υπάρχει στη φύση ελεύθερο παρά μόνο σε κάποια σπάνια ορυκτά, όπως πχ. στον κροκοΐτη (lead chromate PbCrO4), που συναντάται στη Σιβηρία. Γι’ αυτό, όπου αλλού το συναντάμε, είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων δραστηριοτήτων. 
Oι αιτίες για τις υψηλές τιμές σε χρώμιο, που εντοπίζονται σε υπόγεια ή και επιφανειακά νερά, αποδίδονται σε απόβλητα που προέρχονται κυρίως από βιομηχανικές μονάδες (βυρσοδεψία, βιομηχανίες παραγωγής χρωμάτων, αποτέφρωση αποβλήτων, κατασκευή χάλυβα, τσιμέντων κλπ.). 

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εκτεθεί κάποιος σε χρώμιο και στη συνέχεια να εισαχθεί αυτό στον οργανισμό του. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της πόσης νερού, κατανάλωση τροφών (πχ λαχανικών), μέσω της εισπνοής μολυσμένου με χρώμιο αέρα και μέσω του δέρματος, όταν αυτό έρχεται σε επαφή με μολυσμένο νερό.

Φυσικές ιδιότητες

Το χρώμιο είναι ένα λαμπερό, σκληρό μέταλλο που, όταν γυαλίζεται, δίνει μια όμορφη μεταλλική λάμψη. Γι' αυτό η βιομηχανία το χρησιμοποιεί για την παρασκευή εντυπωσιακών μεταλλικών αντικειμένων.

Το χρώμιο, επίσης, είναι αξιοσημείωτο για τις μαγνητικές του ιδιότητες: είναι το μόνο στερεό στοιχείο που μπορεί, όταν βρίσκεται στη φύση σαν στοιχείο και όχι σε ενώσεις, να μην έλκεται μαγνητικά σε θερμοκρασία δωματίου (ή χαμηλότερη). Πάνω από τους 38 oC έρχεται σε παραμαγνητική κατάσταση.

Επικινδυνότητα: Οι ενώσεις του Cr(VI) χαρακτηρίζονται ως: Ισχυρά τοξικές (Highly toxic), καρκινογόνοι (Carc. Cat. 1), μεταλλαξιγόνοι (Muta. Cat. 2), βλαπτικές ως προς την αναπαραγωγή (Repr. Cat. 2), οξειδωτικές και ως επικίνδυνες για το περιβάλλον.

Σχεδόν όλο το χρώμιο στη φύση βρίσκεται ως τρισθενές χρώμιο, Cr(III). Το εξασθενές χρώμιο, Cr(VI), που συναντάται στο περιβάλλον, είναι σχεδόν αποκλειστικά ανθρωπογενές (προέρχεται από δραστηριότητες του ανθρώπου). Διάφορες βιομηχανίες εκπέμπουν στον αέρα, στο νερό και στο έδαφος πλήθος ενώσεων του Cr(VI). Το Cr(VI) είναι σταθερό στον αέρα και στο καθαρό νερό, αλλά ανάγεται ταχύτατα προς Cr(III), όταν έρθει σε επαφή με οργανική ύλη στο νερό, στο έδαφος και σε ζωντανούς οργανισμούς .

Σε μελέτες του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (ΝΙΗ) των ΗΠΑ αποδείχθηκε ότι το εξασθενές χρώμιο είναι ένα καρκινογόνο οξειδωτικό και όταν εισπνέεται και όταν καταναλώνεται. Η επαφή του με τα κύτταρα των πνευμόνων, του εντέρου και των νεφρών έχει ως αποτέλεσμα μεταλλάξεις που οδηγούν στη δημιουργία καρκίνου, στομαχικές διαταραχές και έλκη, σπασμούς, καταστροφή των νεφρών και του ήπατος, καρκίνο, ακόμα και θάνατο. Επιπλέον, η επαφή του με το δέρμα προκαλεί αλλεργικές ή και τοξικές δερματοπάθειες (έλκη). Το εξασθενές είναι περισσότερο τοξικό για τους ζωικούς οργανισμούς και αυτό επειδή το τρισθενές αθροίζεται στην κυτταρική μεμβράνη, ενώ το Cr(VI) περνά την κυτταρική μεμβράνη μέσω ανιοντικών θειικών διαύλων, διεισδύει στο κυτταρόπλασμα και αντιδρά αναγόμενο σχηματίζοντας ποικίλα ενδιάμεσα μόρια που είναι επιβλαβή για τα κυτταρικά οργανύλια και πυρηνικά οξέα.

Το Cr(VI) αποδείχθηκε καρκινογόνο σε μελέτες επί πειραματόζωων. Η ΕΡΑ (Environmental Protection Agency) έχει συμπεράνει ότι πρέπει να ταξινομηθεί στην ομάδα Α ως καρκινογόνο στον άνθρωπο.

Αντιμετώπιση: Η Hydragcom διαθέτει προϊόντα και προτάσεις για την αποτελεσματική αφαίρεση του χρωμίου (Crvι &Crιιι) από την οικιακή και βιομηχανική χρήση, μέχρι την εγκατάσταση διυλιστηρίων για οικισμούς, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Οι λύσεις που εφαρμόζονται (ιοντοανταλλαγή, οξείδωση, αντίστροφη όσμωση κτλ), εξαρτώνται από την γενικότερη χημική ανάλυση του νερού (περιεκτικότητα και είδος χρωμίου, αγωγιμότητα, PH, κτλ.), την προσβασιμότητα του χώρου, τη συντήρηση κτλ.